Yvonne van Driel | Partin
Vorig jaar juli schreef ik het artikel Aanbod om jouw project op TV toe te lichten? Let dan op! Ik berichtte over de best wel agressieve manier van bepaalde mediabedrijven om jullie over de streep te halen om zendtijd in te vullen met jullie goede doel. Ik bekeek het aanbod, haalde de AVG erbij en doorzocht de toon van de e-mail. Ik concludeerde dat het wel erg veel geld was voor weinig zendtijd op uren dat het kijkcijfer geen records breekt. Ik adviseerde jullie om er vooral niet op in te gaan. Hoewel het natuurlijk jullie eigen keus is.
Op dat artikel kreeg ik veel reacties. Niet alleen van particuliere initiatieven, maar ook van (kleine) ondernemers en zzp’ers. Bijna allemaal waren ze ingegaan op het aanbod van het mediabedrijf. En de gevolgen bleven niet uit. Maar gelukkig is er ook goed nieuws.
We hebben een beller
‘Ze wilden mij in een uitzending hebben. Wat ik deed was zo uniek volgens deze telefoniste’, schreef Ad me. Ook Billa hoorde dat zij uniek waren en geselecteerd zijn voor het tv-programma Onderweg in de Regio. Uniek gevonden worden. Daar zou ik me ook door gevleid voelen. ‘Er werd gesuggereerd dat we het lot uit de loterij waren om ons bedrijf te mogen promoten.’
In eerste instantie deed de beller alsof hij of zij een medewerker van RTL was. Later bleek zij voor Z-Works te werken. Of voor The Dutch Media Group.
Tijd om het een en nader te onderzoeken was er niet. Er was haast bij. Zoiets als een eenmalig aanbod. En als je niet direct reageert je kans bekeken is. Verkooptrucjes van de bovenste plank.
Op zo’n aanbod kun je toch geen nee zeggen
‘Toen ging het heel snel, er werd in mum van tijd een contract opgesteld en direct gebeld om dit samen door te lopen en te ondertekenen.’ Want bellen doen ze snel en veel. En dan blijken er forse kosten aan verbonden te zijn. Redactionele kosten. Vanaf zo’n € 2000 voor pakweg 2 minuten zendtijd. Dat is toch een prikkie? Als je het vergelijkt met wat voor de show van Harry Mens gevraagd wordt. Weer zo’n heerlijk verkoopargument.
De euforie voorbij
Nadat de euforie weggeëbd en informatie ingewonnen was, werd er volop gekozen voor opzeggen. Ook Cor kwam erachter dat de uitzendingen van De Barometer slecht bekeken worden. Hij gaf dan ook direct schriftelijk door dat hij afzag om aan dat programma mee te doen. Dat bleek makkelijker dan gedaan
‘Er werd mij duidelijk gemaakt dat ik voor de gemaakte kosten 50% van de totale kosten zou moet betalen,’ kreeg Cor te horen. Wat die gemaakte kosten waren, werd niet duidelijk. Er was immers nog niets geleverd, niet eens een afspraak gemaakt voor zendtijd.
Ook anderen kregen dit te horen. Sommige werden zelfs veelvuldig lastiggevallen door de debiteurenafdeling. Er zou nog een rekening openstaan. Cor vroeg om een creditnota. Die kwam nooit.
De voorwaarden nog eens lezen
Het bedrijf verplicht zich om de dienst te leveren, waarbij de klant gehouden is de tegenprestatie te voldoen. Pas dan. En ja, annuleren kost geld. Lees ik in de voorwaarden. Maar geldt dat ook als er geen dienst of product wordt geleverd?
Dirkje nam een jurist in de arm. De overeenkomst geldt feitelijk alleen als er daadwerkelijke zendtijd is afgesproken. En dat was niet. Maar dat zag het bedrijf anders. Maar Dirkje staat in haar recht: ‘Ik heb gereageerd, dat ik niet voor lucht betaal.’
Toen werd het stiller.
Net als vragen om een creditnota, is dit goed om te weten.
En het goede nieuws is
Ik kreeg ook blije reacties. Emma schreef nadat ze niet op het aanbod inging omdat ze het artikel gelezen had: ‘Ik ben zo blij dat jullie me beschermd hebben voor dit soort praktijken! Ik werk hard voor mijn klanten. Het zou toch zonde zijn als een groot deel van mijn omzet verdwijnt naar de rekening van dit soort lieden.’
En dat is dan precies de bedoeling. Jullie behoeden voor geld uitgeven voor iets dat weinig oplevert. Misschien cliché, maar zeg het toch: een gewaarschuwd mens telt voor twee.