Onlangs riepen wij u op om voorbeelden van de gevolgen van coronamaatregelen die u en uw partners wereldwijd tegenkomen met ons te delen. En gisteren vroegen we ook over acties die opgezet zijn om de gevolgen van de pandemie te verzachten. Veel Partinleden reageerden. Yvonne van Driel schreef er meerdere artikelen over, o.a. op Vice Versa en Kleine Goede Doelen. En op deze site natuurlijk. In dit ‘liveblog’ komen onze leden zelf aan het woord.

In dit negende liveblog acties van Mpilo Foundation (Zimbabwe) en Stichting Meraih Bintang (Indconesië). Beide POI werken samen met Wilde Ganzen. Dank en succes!

Mpilo Foundation (1 mei): Mpilo Foundation en Zimbabwe tijdens de coronacrisis
In Nederland maken we ons zorgen om het coronavirus. En terecht. Vandaag, 1 mei 2020, zijn er ruim 40.000 positief geteste personen en zijn 4.893 mensen overleden door het coronavirus.

In Zimbabwe staat de teller op 40 positief geteste personen en zijn vier hiervan overleden. Het belangrijkste is een corona infectie te voorkomen. Daarom hanteren we maatregelen als ‘1,5 meter’ en ‘handen wassen’. In Zimbabwe moeten de vrouwen en meisjes vaak kilometers lopen om water te halen. Kunnen wij ons dat voorstellen, terwijl we meerdere kranen in onze huizen hebben?

Omdat de coronaklap nog moet komen in Zimbabwe en preventieve maatregelen het belangrijkste zijn, is Mpilo Foundation in actie gekomen. Water is heel belangrijk in de strijd tegen corona. Zimbabwe is in lockdown (een nieuw woord voor ons, dat we intussen allemaal kennen) sinds 30 maart. Dat betekent dat mensen thuis moeten blijven en niet met twee mensen of meer samen mogen reizen. Boorbedrijven mogen niet rijden naar plaatsen waar geboord moet worden.

Corona – preventieproject and 9 waterpompen in Hurungwe, Zimbabwe
Het preventieproject, het repareren van waterpompen en het boren van boorgaten richt zich op rurale dorpen in het district Hurungwe, Noord-Zimbabwe. Vrouwen moeten 8 kilometer lopen om water te halen. Soms is er een waterpoel of een rivierbedding dichterbij, maar dit oppervlaktewater moet worden gekookt voordat het kan worden gedronken of gebruikt voor voedselbereiding.
Bij de schaarse waterpompen komen de vrouwen samen en staan ze in de rij. Ze delen pompen, putten, poelen in rivierbeddingen en de andere beperkte watervoorraden die mogelijk bestaan.
Het risico op overdracht van het coronavirus op deze locaties is daarom hoog. Door het aantal beschikbare waterbronnen voor een gemeenschap te vergroten, wordt de toegang tot veilig water vergroot en wordt het risico op een corona-infectie verkleind.

Handenwasproject
Met dit project zijn we nauw betrokken bij het voorkomen van de verspreiding van corona. We zijn het project gestart in samenwerking met de Councillor Mr. Nomatter Murisa, in nauwe samenwerking met de dorpshoofden en dorpsgezondheidswerkers (village health workers) om informatie beschikbaar te stellen in lokale talen. We leggen de nadruk op hygiëne en starten bij elke waterpomp een handenwasproject. Vrouwen moeten hun handen wassen op de locatie van de waterpomp voordat ze de pomp kunnen gebruiken. Ook krijgen ze een flyer met informatie over (het voorkomen van) corona met tekeningen en afbeeldingen aan de ene kant in Shona en aan de andere kant in Ndebele. Het dorpshoofd en de gezondheidswerker in het dorp zijn verantwoordelijk voor het handenwasproject, in samenwerking met de Councillor. Dat betekent:

  • de dorpsgezondheidswerker beheert de toegang tot de waterpomp;
  • de dorpsgezondheidswerker geeft informatie aan de vrouwen die naar de waterpomp komen;
  • de dorpsgezondheidswerker in het dorp instrueert “social distancing”;
  • de dorpsgezondheidswerker geeft een flyer aan dezelfde vrouwen;
  • de vrouwen wassen hun handen (waterbak en zeep via Mpilo Foundation) voordat ze naar de waterpomp kunnen;
  • de Councillor controleert en houdt toezicht.

Stichting Meraih Bintang (11 mei): Voedselbank Berbagi Meraih Bintang
Onze stichting is in eerste instantie zelf een actie gestart. Zo heeft zij op 16 maart een bijeenkomst georganiseerd voor de gemeenschap waarbij we voorlichting hebben gegeven over het corona virus en wat mensen zelf kunnen doen om het risico op besmetting te verkleinen. Deelt zij sinds 26 maart j.l. iedere week op woensdag of donderdag 200 maaltijdboxen uit in Pangandaran aan kwetsbare ouderen en families. Steeds aan een andere groep. A.s. donderdag al voor de 8ste keer. De actie is spontaan op gang gekomen dankzij een aantal sponsors en kleine particuliere donateurs uit onze achterban. Maar dit was niet genoeg. Ook in Pangandaran ligt het hele dagelijkse leven zo goed als plat en de scholen zijn er dicht. Sinds 18 maart is Pangandaran op slot voor toeristen uit zowel binnen als buitenland en Indonesië heeft op 8 april haar grensbeleid aangescherpt. Er is geen vangnet door de overheid: geen werk = geen inkomen = geen eten!

Onze hersen-radars begonnen overuren te draaien “wat zouden we als kleine ANBI stichting nog meer kunnen doen, wat is nodig?” Nodig is zeep, mondkapjes, drinkwater, levensmiddelen, 4 goede thermometers zodat we ook koorts kunnen gaan meten, flyers met informatie over het virus, het juiste gebruik van mondkapjes, wat men zelf kan doen om de kans op besmetting te verkleinen, maar ook werkboekjes en potloden voor de kinderen op onze school zodat ze “thuis” kunnen blijven werken.

Het idee ontstond om een voedselbank op te zetten in ons skills center wat midden in de gemeenschap staat en wat iedereen weet te vinden. Omdat het natuurlijk in Indonesië niet werkt zoals hier in Nederland waar de voedselbanken producten gedoneerd krijgen vanuit supermarkten + restaurants, en we rekening houden met de trots van de Javaanse bevolking, zal de opzet van onze voedselbank, op voorstel van Darto Adi Ismanto (ons bestuurslid in Pangandaran), anders zijn als hier. We hebben ons plan voorgelegd aan Wilde Ganzen en ook zij zagen er wat in. We hebben een aanvraag ingediend aan het corona fonds en deze is akkoord bevonden. Onze bijdrage hebben we inmiddels overgemaakt naar Wilde Ganzen. Zij zullen het verdubbelen en het volledige bedrag overmaken aan onze partner yayasan Meraih Bintang die voor de uitvoering zullen zorgdragen.

Project Voedselbank

  • Duur van het project: 3 maanden.
  • De voedselbank zal tijdens de corona pandemie elke dag open zijn tussen 13.00 en 15.00 uur.
  • De voedselbank zal wisselend bemand worden door ons team in Pangandaran onder supervisie van Darto en Juniah (bestuursleden van onze stichting in Pangandaran).
  • Aanbod zal zijn rijst, olie, palmsuiker, noodles, ketjap, eieren, zeep, mondkapjes, drinkwater.
  • Darto en andere dorpsoudsten zullen binnen hun gemeenschap coupons uitdelen aan mensen/ouderen/gezinnen die het hardst onze hulp nodig hebben.
  • De mensen, 1 per gezin, mogen dan gedoseerd binnen een bepaalde tijd naar de voedselbank toekomen, zodat een grote toeloop van teveel mensen ineens wordt voorkomen.
  • De mensen kunnen bij ons producten “kopen” tegen de helft van de prijs als wat deze producten in de toko’s, supermarkt, markt kosten. Op deze manier is het niet iets wat vrijblijvend of gratis is, maar dragen de mensen die gebruik van de voedselbank maken op hun beurt bij om anderen uit de gemeenschap te helpen, zijn ze betrokken en houden ze hun trots.
  • Mede uit de inkomsten kunnen we dan vervolgens de voorraad van producten steeds weer aanvullen.
  • Ook kunnen mensen producten ruilen: iemand die mango’s heeft of bananen of kokosnoten kunnen deze ruilen tegen bijvoorbeeld producten van de voedselbank. Wij nemen vervolgens die extra producten tijdelijk op in het assortiment.

Om de voedselbank te kunnen faciliteren moeten we de begane grond van ons skill center kunnen afsluiten (is nu een grote open ruimte). Er komen nu roldeuren, ook dit is in het project meegenomen. Tevens willen we ook iets aan voorlichting blijven doen en laten we coupons maar ook flyers drukken en natuurlijk een banner om de voedselbank te duiden. Verder krijgen alle 164 leerlingen van onze school een pakketje nieuwe kleurpotloden en 1 nieuw werkboek zodat ze zolang de scholen gesloten blijven aan de gang kunnen blijven. De leraressen krijgen ondersteuning in de vorm van benzine voor hun brommers zodat ze de leerlingen kunnen blijven begeleiden en kleine opdrachtjes geven maar ook kunnen zien of het goed gaat met de kinderen en hun families.

Niemand weet wat uiteindelijk de gevolgen van deze pandemie zullen zijn, noch hier, noch daar of hoe lang het allemaal zal gaan duren, maar een ding is zeker wij zullen al is het op kleine schaal, blijven doen wat we kunnen.

 

Bent u ook een actie gestart en wilt u dat delen? Of wilt u iets kwijt over de gevolgen van de pandemie? Laat het ons dan weten. Mail naar redactie@partin.nl. Wij plaatsen het dan in een volgende blog. Samen doen we meer…

Foto: Meraih Bintang