Stichting Amaidhi geeft steun aan kleinschalige ontwikkelingsprojecten in Zuid-India. Die bevinden zich in Chennai (Madras) in de deelstaat Tamil Nadu en in Kamalapuram en Patcjala Thadi Parru in de deelstaat Andhra Pradesh. Het gaat om projecten van lokale ngo’s op het gebied van gezondheidszorg, straatkinderenopvang, aids/hiv, vrouwenemancipatie en onderwijs. Amaidhi is actief sinds 1997 en onderhoudt langdurige relaties met zijn Indiase projectpartners. Amaidhi kent geen overheadkosten. Alle donaties gaan rechtstreeks naar de gesteunde projecten.

Informatie

  • Doelgroep: Algemeen publiek | Dak- en thuislozen | Gemeenschappen | Jongeren | Kinderen | LHBT | Mensen met een beperking | Milieu | Ouderen | Patiënten | Studenten | Vrouwen en meisjes | Werklozen
  • SDG: SDG01 - Einde aan armoede | SDG02 - Einde aan honger | SDG03 - Gezondheid en welzijn | SDG04 - Goed onderwijs | SDG05 - Vrouwen en mannen gelijk | SDG06 - Schoon drinkwater en goede sanitaire voorzieningen | SDG07 - Duurzame en betaalbare energie | SDG09 - Innovatie en duurzame infrastructuur | SDG10 - Minder ongelijkheid | SDG16 - Vrede, veiligheid en rechtvaardigheid | SDG17 - Partnerschappen voor de doelen
  • Land: India
  • Werelddeel: Azië

Projecten

  • SAVE Trust

    Stichting Amaidhi steunt momenteel 5 projecten en heeft goede relaties met een zesde organisatie in India: SAVE Trust. Bestuursleden van Amaidhi hebben SAVE Trust op eigen titel gesteund met een bijdrage en met bemiddeling bij Nederlandse fondsen. SAVE Trust werkt in Guntur (Andhra Pradesh) en omgeving en heeft talrijke projecten op het gebied van onderwijs voor arme kinderen, opleidingen voor gehandicapte studenten, vrouwenemancipatie, het claimen van rechten en werkgelegenheid voor vrouwen in de agrarische economie (microcrediet projecten) en de omscholing van mijnwerkersvrouwen.

    SAVE Trust staat voor Social Action and Value Education Trust. Deze NGO is in 1997 opgericht door de familie Indira met geld uit de verkoop van hun eigen land. De familie Indira zag zoveel volwassenen en kinderen om hen heen die in slechte levensomstandigheden verkeerden, dat ze besloten hen te helpen. SAVE trust heeft 20 betaalde werknemers en 30 vrijwilligers in dienst. Alle overhead en managementkosten worden door de familie gedragen zodat giften voor 100% aan de projecten besteed worden.

    We steunden 2 gehandicapte jongeren die een opleiding tot leraar hebben gevolgd. In 2017 studeerde Prabhu Teja Kancherla af, een jongen met een orthopedische beperking. In 2108 verwierf de slechtziende Nagalakshimi Cheropalli haar diploma als PABO-docent. Het fonds Frangipani heeft beide opleidingen gesponsord en het resterende geld is prive bijgelegd door Amaidhi-bestuursleden.We zijn erg blij met de bereidheid van Stichting Frangipani om het leerjaar 6 vwo (+2 intermediate) van de orthopedisch gehandicapte maar hoogbegaafde jongen Deelip Nutakki te betalen. Een voormalig sponsor van Amaidhi heeft het resterende bedrag bijgelegd. Deelip haalt dermate hoge cijfers dat we nu op zoek zijn naar een fonds dat vanaf april 2019 in een vierjarige Bachelor Technologie ondersteuning wil bieden. Frangipani bemiddelde voor SAVE Trust waardoor een ander fonds, dat anoniem wil blijven, 3 jaar lang de Bachelor opleiding ICT van de eveneens gehandicapte Venkat Sai wil sponsoren.

    De overheid van Andra Pradesh hanteert een voorrangsbeleid bij sollicitaties voor overheidsbanen. Jongeren krijgen voorrang, naar vastgestelde quota in percentages op basis van handicap, sociaal economische achtergrond (backward of scheduled caste) en gender (meisjes). SAVE Trust blijft deze doorzetters, ook na hun afstuderen begeleiden op weg naar werk.

    Een ander fonds steunt al jaren lang projecten van SAVE Trust waarin mijnwerkers families andere bestaansmiddelen en training krijgen. Door zeep te maken, kleding te leren naaien, etc hoeven deze vrouwen niet meer in de daggroeves (stone quarries) te werken. Dit fonds heeft ook een deel van een microcrediet project voor 200 boerenvrouwen gesteund. We hebben hiervoor geprobeerd fondsen te vinden om de andere helft te betalen maar dit is niet gelukt. UIteindelijk heeft SAVE Trust hiervoor een lening afgesloten. Meer projecten voor mijnwerkersvrouwen in Perarcharla waar de mijnwerkfamilies in hutjes bij de steengroeves wonen, werden al uitgevoerd. Ook projecten gericht op verbetering van de gezondheid van de kinderen worden hier uitgevoerd. Momenteel zoekt de ngo financiering van educatieve materialen voor 40 mijnwerkerskinderen. In april 2019 sluit SAVE Trust een omscholingsproject af en wil in een ander deel van peracherla een soortgelijk projectvoor mijnwerkersvrouwen starten. Hier zoeken we nog sponsoring voor.

    Tijdens projectbezoeken in India worden ook projecten van SAVE Trust bezocht waarover enkele Amaidhi-bestuursleden verslag uitbrengen aan de fondsen die SAVE Trust steunen. Wij zijn ervan onder de indruk hoe SAVE Trust overheidssubsidies gebruikt om mensen te helpen. Zo heeft deze NGO ook een NCLP school opgezet voor kinderen van standard 1 tm 5 (6-11-jarigen) van ouders die als paprikaplukkers werken Deze ouders namen hun kinderen mee om op de velden te werken. SAVE Trust heeft hier voor een paar honderd kinderen een stokje voor kunnen steken: de NGO haalt de kinderen ’s ochtends op en brengt ze na school naar hun ouders. Hun ouders krijgen een klein bedrag in rupees, als een overheidssubsidie dat hen compenseert voor hun tekort in inkomen.

    Andere vormen van bemiddeling door Amaidhi:
    Eerder bemiddelde Stichting Amaidhi ook voor mensen die in India stage willen lopen en hielpen we andere mensen met het opzetten van een stichting voor werk in ontwikkelingslanden. Ook verwijzen we regelmatig Indiase NGO’s die we niet financieel kunnen helpen naar fondsen en stichtingen in Nederland. Dat deden we bijvoorbeeld voor de NGO Marialaya die zwerfmeiden opvangt.

    Doelgroep: Algemeen publiek | Alleenstaande ouders | Analfabeten | Dak- en thuislozen | Gemeenschappen | Jongeren | Kinderen | Mensen met een beperking | Minderheden | Ouderen | Studenten | Vrouwen en meisjes | Werklozen

    SDG: SDG01 - Einde aan armoede | SDG02 - Einde aan honger | SDG03 - Gezondheid en welzijn | SDG04 - Goed onderwijs | SDG05 - Vrouwen en mannen gelijk | SDG08 - Fatsoenlijke banen en economische groei | SDG10 - Minder ongelijkheid | SDG12 - Duurzame consumptie en productie | SDG16 - Vrede, veiligheid en rechtvaardigheid | SDG17 - Partnerschappen voor de doelen

  • Don Bosco School – opleiding voor arme meisjes

    Patchalathadi Parru (PT Parru) is een dorpje in Andhra Pradesh vlakbij de zee en iets ten zuiden van de stad Guntur. In het dorp ligt de Don Bosco English Medium School. Dat is een Engelstalige meisjes- en jongenskostschool waarvan het meisjesgedeelte gerund wordt door de Franciscan sisters of St. Joseph.

    Sinds 2008 heeft Amaidhi een sponsorprogramma voor de opleiding van meisjes op deze school. Het gaat om meisjes uit gezinnen die te arm zijn om het schoolgeld en het geld voor kost en inwoning te kunnen betalen. Amaidhi kiest ervoor om alleen meisjes in het sponsorprogramma op te nemen omdat meisjes en vrouwen in India gediscrimeerd worden, ook als het gaat om het krijgen van scholing en werk. Onder de meisjes zijn ook drie wezen. Tot nog toe zijn 58 meisjes opgeleid.

    De meisjes beginnen op hun achtste jaar aan het sponsorprogramma. Paulus Mundial uit Wijchen heeft de eerste groep meisjes gesponsord. Ook de WIR-school uit Lent sponsorde een groep meisjes.

    Openbare basisschool De Kranepoort in Gouderak neemt sinds 2011 deel aan het sponsorprogramma en heeft inmiddels vier meisjes geadopteerd. Daarnaast zijn er de nodige particuliere donateurs die een of meerdere meisjes onder hun hoede hebben genomen.

    Alle donateurs hebben zich verplicht jaarlijks een bedrag per leerlinge te doneren, voor een periode van acht jaar op rij. Dan is voor het betreffende meisje de opleiding afgerond. Dan is ze ongeveer 16 jaar oud.

    We hebben een fonds gevormd om tekorten door stijgende kosten en inflatie op te vangen. De belangrijkste bijdragen voor dit fonds kwamen van gastouderbureau Kinop in Nijmegen die een eigen goede-doelenstichting heeft: de kinop foundation. Ook kregen we 700 euro van de vrienden en vriendinnen van ons bestuurslid Nathalie de Haan. Dat geld kwam uit een spontane inzameling ter gelegenheid van haar huwelijk in juli 2016.

    Tussen de Nederlandse sponsors en de meisjes op de Don Bosco School vindt een uitwisseling plaats via brieven en tekeningen. Ook krijgt elke sponsor paspoorten van de sponsormeisjes. Wie sponsor wil worden, zal even moeten wachten. Momenteel worden geen nieuwe scholieres aangenomen.

    Er is een digitale uitwisseling met de sponsormeiden via Facebook (zoek op ‘Amaidhiptparru’). We hebben in 2013 actie gevoerd voor de inrichting van een computer-klaslokaal met twaalf computers. De computers zijn begin 2014 aangeschaft. We willen dat de computers door alle leerlingen van de Don Bosco School worden gebruikt om op te oefenen. Willde Ganzen gaf per ingezamelde euro een premie van 55 cent.

    Amaidhi heeft een computerlokaal toegerust in de school in 2014 met 12 computers, meubilair etc, met hulp van Wilde Ganzen. In 2019 voeren we actie voor het opknappen van het schoolgebouw en aanschaf van educatieve materialen.

    Doelgroep: Analfabeten | Gemeenschappen | Jongeren | Kinderen | Mensen met een beperking | Minima | Slachtoffers van geweld | Slachtoffers van seksueel misbruik | Studenten | Vrouwen en meisjes

    SDG: SDG01 - Einde aan armoede | SDG03 - Gezondheid en welzijn | SDG04 - Goed onderwijs | SDG05 - Vrouwen en mannen gelijk | SDG06 - Schoon drinkwater en goede sanitaire voorzieningen | SDG09 - Innovatie en duurzame infrastructuur | SDG10 - Minder ongelijkheid | SDG16 - Vrede, veiligheid en rechtvaardigheid | SDG17 - Partnerschappen voor de doelen

  • Karunalaya straatkinderenopvang

    In het noorden van Chennai, vlakbij de vissershaven, is Karunalaya Social Service Society gevestigd. Karunalaya (Tamil voor ‘mededogen’) is opgericht door Paul Sunder Singh een criminoloog en advocaat. Hij besloot na zijn studie criminologie geen politieagent te worden maar zich te gaan inzetten voor straatkinderen. Inmiddels heeft hij een grote groep sociaal werkers om zich heen verzameld en houdt Karunalaya zich met meer dan alleen straatkinderen bezig. De organisatie begeleidt ook vrouwengroepen en ‘pavement dwellers’ (straatbewoners).

    Het project waar we nu aan werken:

    Karunalaya wil met de hulp van Stichting Amaidhi een supermarkt, een minimarket bouwen op haar eigen terrein in 2019.
    Dit project wordt gesteund door Wilde Ganzen. Dat betekent dat bij iedere euro die we inzamelen, Wilde Ganzen een premie van 50 cent doneert!
    Behalve het maatschappelijke engagement, opkomen voor de rechten voor vrouwen en zwerfkinderen, wil Karunalaya nu ook beroepsoriënatie compbineren met maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO).

    5 tot15 straatjongeren van 15-18 jaar kunnen hier jaarlijks stage lopen als winkelbediende, magazijn- en kassa medewerker. De jongeren krijgen ook theorielessen, een certificaat na afloop en er wordt voor gezorgd dat ze absoluut geen kinderarbeid zullen verrichten.

    Dit project heeft meerdere doelen:

    -Door het leren van een beroep zullen de jongeren meer zelfvertrouwen krijgen, (‘I am somebody’), zich een plaats veroveren in de maatschappij en een betere toekomst. Buurtvrijwilligers Henri Balachandran en mrs. Shailaja en Bakiam, de vrouw van leidinggevende Paul Singh zullen de jongeren vrijwillig begeleiden.

    -Buurtbewoners kunnen hier boodschappen doen en worden meer bewust van de problematiek van straatjongeren maar zullen tegelijk ook ervaren dat zwerfjongeren een beroep kunnen leren net als hun eigen kinderen. Hopelijk zullen vooroordelen zo plaatsmaken voor maatschappelijke acceptatie.

    -Na het eerste jaar is de verwachting dat de winkel ook inkomen voor het opvangcentrum zal gaan genereren (duurzaamheid).

    -Deze minimarket zal ook een home delivery service uitvoeren, een nieuw initiatief in de buurt.

    Voor dit project is het geld inmiddels bijeengebracht met hulp van Stichting Overal, Boeken Steunen Mensen en Wilde Ganzen.

    De jongens en meisjes van Karunalaya hebben India diverse malen vertegenwoordigd op voetbal- en andere sporttoernooien voor Street Children in het buitenland.

    Straatkinderen, zwervertjes, jongetjes en meisjes die werk verrichten dat eigenlijk door volwassenen zou moeten worden gedaan. In Chennai kom je ze in groten getale tegen. Karunalaya trekt zich het lot van deze kinderen aan.

    Het kantoor van Karunalaya, dat tevens dienst doet als opvanghuis voor straatkinderen, ligt vlakbij de vissershaven van Chennai. Dat is één van de concentratiepunten van Sunder Singh. In de haven en op de vissersboten werken veel jongetjes, terwijl in de garnalenpellerijen meisjes een schamel loon verdienen. Ook hangen er veel straatkinderen rond. Daarnaast heeft Karunalaya op diverse plekken in Chennai, en met name op trainstations, loketten. De mensen die daar werken proberen weggelopen kinderen naar de opvang te krijgen. Eenmaal in het opvanghuis, gaan de meest kinderen zo snel mogelijk terug naar hun ouders.

    De kinderen bij wie dat niet lukt omdat ze niet willen of kunnen terugkeren, komen bij Karunalaya terecht in een schakelklas die het hun mogelijk maakt naar een echte school te gaan. Ook biedt Karunalaya hen een vaste dagstructuur aan en krijgen ze eigen verantwoordelijkheden, zoals bijvoorbeeld het wassen van hun kleren.

    Amaidhi heeft dit project voor kinderen gekoppeld aan een jongerenproject in Beuningen. Sinds 2000 zamelen jongeren uit Beuningen, die zich op het vormsel in de parochie Johannes XXIII voorbereiden, geld bijeen. Daarvoor worden ieder jaar zo’n 500 schooltassen met inhoud gekocht. Ook worden er aanvullende doelen mee gesteund, zoals de aankoop van schooluniformen, kleding en schoeisel en een educatief kamp voor de straatkinderen. Ook werden er twee gemotoriseerde riksja’s (auto rickshaws) gekocht, speelgoed en muziekinstrumenten. Ook bouwde Karunalaya een dierenverblijf.

    Stichting Wilde Ganzen steunt deze actie. Dat betekent dat bij iedere euro die we inzamelen, Wilde Ganzen een premie van 50 cent doneert!

    Gelukkig hebben we sinds enkele jaren twee nieuwe vaste sponsoren voor het schooltassenproject: Schaakvereniging Millingen en de Wijchense kringloopwinkel Vraag en Aanbod. De schaakvereniging houdt ieder jaar een jeugdtoernooi. Per deelnemer gaat 1 euro naar het schooltassenproject. Daarnaast wordt er een collecte gehouden.

    Van de voormalige vormelingen zijn er nu al twee na hun eindexamen van de middelbare school naar India gereisd. Erik van Oosterhout en Juus van Haren hebben beiden een aantal maanden bij Karunalaya gewoond en gewerkt. Erik was in 2010 in Chennai, Juus in 2012/2013.

    Doelgroep: Analfabeten | Dak- en thuislozen | Gemeenschappen | Jongeren | Kinderen | LHBT | Mensen met een beperking | Minima | Slachtoffers van Natuurrampen | Slachtoffers van geweld | Slachtoffers van seksueel misbruik | Studenten | Vluchtelingen | Vrouwen en meisjes

    SDG: SDG01 - Einde aan armoede | SDG02 - Einde aan honger | SDG03 - Gezondheid en welzijn | SDG04 - Goed onderwijs | SDG05 - Vrouwen en mannen gelijk | SDG08 - Fatsoenlijke banen en economische groei | SDG09 - Innovatie en duurzame infrastructuur | SDG10 - Minder ongelijkheid | SDG11 - Veilige en duurzame steden | SDG16 - Vrede, veiligheid en rechtvaardigheid | SDG17 - Partnerschappen voor de doelen

  • Memorial Home – Children living with HIV/AiDS SIP

    Sinds begin 2008 steunt Amaidhi een initiatief van Corrie en Jan Vincent, leden van ons bestuur. Zij hebben in Chennai gewoond en zijn daar in contact gekomen met het kinderhuis van het South Indian Positive network: SIP Memorial Home. In dit kinderhuis worden kinderen met hiv/aids en niet-geïnfecteerde kinderen opgevangen. Die laatste kinderen hebben wel ouders die lijden aan aids.

    De kinderen krijgen verzorging van toegewijde vrijwilligers. Hoofd van het SIP Memorial Home is Noori Saleem. Zij is een transgender die zich sterk heeft gemaakt voor de rechten van mensen met aids of hiv in Zuid-India en voor de rechten van transgenders. Zij heeft de dagelijkse leiding over het huis en zorgt voor fondsenwerving voor heet dekken van de dagelijkse kosten.

    De kinderen met hiv/aids staan onder behandeling bij het Kilpauk Medical College Hospital in Chennai. Deze behandeling wordt gratis gegeven. Alle kinderen van schoolgaande leeftijd gaan naar school.

    Het huis waar de kinderen nu verblijven is een gehuurd pand in Chennai. Corrie en Jan zijn in 2008 gestart om gelden te verwerven voor de bouw van een nieuw tehuis in Cholavaram. De grond waarop het nieuwe tehuis wordt gebouwd is geschonken door een organisatie. Momenteel is de begane grond voor 3/4 af. Als deze klaar is kan het huis bewoond worden. SIP gaat ook zelf op zoek naar fondsen om er een eerste verdieping bovenop te zetten.

    Jan en Corrie hebben met diverse acties geld bijeengebracht, onder meer door middel van een voettocht naar Polen. Daarnaast zijn grote bedragen gedoneerd door de volgende fondsen: Stichting Kinderfonds van Dusseldorp, Stichting Graag Gedaan, de Dr. Hofsteestichting en de Stichting Weeshuis te Nijkerk.

    Doelgroep: Alleenstaande ouders | Chronisch zieken | Dak- en thuislozen | Jongeren | Kinderen | LHBT | Mensen met een beperking | Patiënten | Slachtoffers van seksueel misbruik | Vrouwen en meisjes

    SDG: SDG01 - Einde aan armoede | SDG02 - Einde aan honger | SDG03 - Gezondheid en welzijn | SDG04 - Goed onderwijs | SDG05 - Vrouwen en mannen gelijk | SDG10 - Minder ongelijkheid | SDG16 - Vrede, veiligheid en rechtvaardigheid | SDG17 - Partnerschappen voor de doelen

  • St. Joseph’s Hospital

    In de kleine dorpen van Andhra Pradesh is goede gezondheidszorg een schaars goed. St. Joseph’s Hospital, een kliniek in Kamalapuram, geeft zorg in de dorpen rond dit stadje en dan vooral aan de bewoners van de ‘colonies’, de delen van de dorpen waar dalits (kastelozen) wonen. Drijvende kracht achter deze kliniek was tot 2015 de non en verpleegkundige zuster Nirmala. Zij behoort tot de orde Franciscan Sisters of St. Joseph. Nirmala’s taak is in 2018 overgenomen door zuster Kumari, eveneens behorend tot deze congregatie.
    Tien gezondheidswerkers, verpleegkundigen, ziekenverzorgenden en ehbo ers, vormen met sr. Kumari het team dat in 20 dorpen de zorg heeft voor 20.000 patiënten. Iedere gezondheidswerker geeft zorg in haar eigen dorp en een ander dorp. Vrouwen bezoeken de polikliniek voor verloskundige zorg en postnatale zorg.

    Het meest recente project in Kamalapuram betreft de betere inrichting van de bevallingskamer en hulpmiddelen en medicijnen voor de gezondheidswerkers die vanuit de kliniek werken.

    Stichting Amaidhi heeft het St. Joseph’s Hospital beter toegerust voor zijn taak. De kliniek is voorzien van voldoende medicijnen, (verpleegkundige) materialen en apparatuur. Cordaid en het Anton Jurgens Fonds hebben dit project gesteund met financiële bijdragen.

    Zuster Nirmala heeft onder meer generatoren gekocht om de regelmatige stroomuitval het hoofd te kunnen bieden. Daarnaast ontving ze onder meer medicijnen, een nieuwe inrichting voor haar verloskamer (ze is ook verloskundige), salaris voor de gezondheidswerkers in de dorpen die ze heeft opgeleid en die ze begeleid, een keukentje voor bezoekende familie van patiënten, en middelen voor renovatie van het dak van de kliniek en van een regenwateropslag. Hier ziet u de gezondheidswerkers in actie toen ze Peter en Dilia ontvingen tijdens het projectbezoek van 2018.

    In 2008 werd het meerjarenplan dat we voor de kliniek maakten afgerond met de aankoop van een nieuwe jeep voor St. Joseph´s Hospital. Bij die gelegenheid is een eindrapport gepubliceerd. Amaidhi steunt nog steeds de gezondheidswerkers die door zuster Nirmala zijn opgeleid en nu door zuster Kumari worden gecoacht.

    In 2013 heeft de stichting Thomas Bouwprojecten een nieuw toiletgebouw gebouwd voor de meisjes van het kostschoolinternaat. Aan die bouw heeft onze stichting een flinke financiële injectie gegeven. In 2015 heeft Stichting Amaidhi het St. Thomas Hospital gesteund bij de aanschaf van medicijnen voor de gezondheidswerkers, een onkostenvergoeding voor hen en de aanschaf van een aantal medische apparaten.

    Stichting Wilde Ganzen gaf steun aan dit project.

    Doelgroep: Algemeen publiek | Alleenstaande ouders | Chronisch zieken | Dak- en thuislozen | Gemeenschappen | Jongeren | Kinderen | Mensen met een beperking | Ouderen | Patiënten | Vrouwen en meisjes

    SDG: SDG01 - Einde aan armoede | SDG03 - Gezondheid en welzijn | SDG06 - Schoon drinkwater en goede sanitaire voorzieningen | SDG10 - Minder ongelijkheid | SDG16 - Vrede, veiligheid en rechtvaardigheid | SDG17 - Partnerschappen voor de doelen

  • St. Thomas Hospital, Chennai

    St. Thomas Hospital is een ziekenhuis dat in eerste instantie zorg biedt aan arme mensen tegen een kleine vergoeding en in sommige gevallen gratis. Een luxe-afdeling met goedbetaalde zorg maakt dit mogelijk. St. Thomas Hospital ligt in het zuiden van Chennai en is verbonden aan de congregatie Franciscan Sisters of St. Joseph.

    Momenteel is het ziekenhuis bezig met groot plan voor verduurzaming en vergroening: regenwateropvang, waterzuivering en -hergebruik en de installatie van zonnepanelen. Daar wil Amaidhi mee helpen.

    Het ziekenhuis verleende ook hulp na de overstromingen in Chennai, in december 2015. Ook daarbij hielp Amaidhi.

    Stichting Amaidhi heeft al veel projecten gesteund van het St. Thomas Hospital. Het gaat om gezondheidsonderwijs, de aanschaf van een tankauto voor het vervoer van water, de aanschaf van een defibrillator en verscheping van een aantal containers met medisch meubilair, medicijnen en andere medische hulpgoederen. We steunden de huiswerkbegeleiding in de omringende sloppenwijken en de aanschaf van een tractor voor de boerderij van het ziekenhuis. Ook gaven we geld voor de aanschaf van een beademingsapparaat.

    De laatste jaren hebben we de steun toegespitst op projecten die het ziekenhuis helpen zijn eigen boontjes te doppen. Zoals de aanschaf van de tractor en het project dat in 2013 en 2014 is uitgevoerd: de plaatsing van een aantal zonneboilers op het dak van het ziekenhuiscomplex, het bejaardenhuis en het kindertehuis die vanuit St. Thomas Hospital worden geleid.

    Het ziekenhuis werd opgericht in 1972 als een kleine polikliniek bij St. Thomas Mount aan de zuidwestelijke rand van Chennai. Het is uitgegroeid tot een ziekenhuis met 200 bedden onder de bezielende leiding van zuster en arts Mary Rexline. St. Thomas Hospital heeft tal van poliklinieken in voorsteden van Chennai en de dorpen ten zuiden van de stad.

    Op het ziekenhuisterrein liggen ook een klooster en een school voor verpleegkundigen.

    Het ontstaan van Stichting Amaidhi is mede aan zuster Rexline te danken. Onze bestuursleden besloten tot het oprichten van de stichting na diverse bezoeken aan Rexlines ziekenhuis.

    Doelgroep: Algemeen publiek | Chronisch zieken | Dak- en thuislozen | Gelovigen | Gemeenschappen | Jongeren | Kinderen | Mensen met een beperking | Milieu | Ouderen | Patiënten | Slachtoffers van Natuurrampen | Slachtoffers van geweld | Vrouwen en meisjes

    SDG: SDG01 - Einde aan armoede | SDG03 - Gezondheid en welzijn | SDG06 - Schoon drinkwater en goede sanitaire voorzieningen | SDG07 - Duurzame en betaalbare energie | SDG09 - Innovatie en duurzame infrastructuur | SDG16 - Vrede, veiligheid en rechtvaardigheid