De Stichting heeft een bestuur bestaande uit een voorzitter (momenteel vacature), een secretaris en een penningmeester.

De Stichting werkt samen met een Congregatie van ongeveer 200 (Indiase) zusters in Midden India.

Met als doel de allerarmste mensen, in het werkzame gebied van de zusters, een betere kwaliteit van leven te geven. En dan zodanig dat deze mensen onafhankelijk van de zusters kunnen worden en in hun eigen onderhoud leren te voorzien.

Informatie

  • Doelgroep: Analfabeten | Boeren | Jongeren | Kinderen | Ouderen | Patiënten | Vrouwen en meisjes
  • SDG: SDG03 - Gezondheid en welzijn | SDG04 - Goed onderwijs | SDG06 - Schoon drinkwater en goede sanitaire voorzieningen
  • Land: India
  • Werelddeel: Azië

Projecten

  • Van doneren naar investeren

    Project ‘Van doneren naar investeren’,
    Stichting Sociaal Centrum Kerkpad

    Start oktober/november 2019.
    Voorbereiding vanaf oktober/november 2017.

    Indeling:
    1. Achtergrond
    2. Doelstelling
    3. Werkwijze
    4. Website
    5. Afronding

    1. Achtergrond
    Het bestuur van de Stichting heeft in 2019 besloten niet enkel maandelijks geld te doneren, maar als Stichting actief te zijn in de ontwikkeling van projecten die daadwerkelijk het leven van de allerarmste mensen structureel kunnen verbeteren. De Congregatie van Indiase zusters (Sant Joseph Sevika Sanstha) heeft de juiste hulpverleners die deze allerarmste mensen weten te vinden, en waar de mensen vertrouwen in hebben. De Zusters helpen de kwaliteit van leven te verbeteren.
    Plaats: In de deelstaat Odisha in het oosten van India, omgeving van Ponkodhi en 10 omliggende dorpen. En in Madhya Pradesh in centraal India (omgeving Indore).
    De Stichting heeft een expert gecontracteerd die samen met de zusters en het bestuur het project ‘Van doneren naar investeren’ heeft ontwikkeld en uitgevoerd. De eerste stap is een bezoek aan India, naar Indore en Ponkodhi.
    Achtergrond expert:
“Ik werk sinds 20 jaar in ontwikkelingslanden in Azië en Afrika. Ik heb vier jaar in Vietnam gewoond en gewerkt. En nog steeds ben ik 3-4 maanden per jaar in landen als Kenia, Ethiopië, India, Bangladesh en Nepal. Ik werk op projecten op het gebied van gezondheid, voeding en landbouw. Mijn achtergrond is bedrijfskunde, en dat is ook de leidraad voor mijn aanpak. Ik sta voor een rationele en kwantitatieve aanpak, die gericht is op duurzame ontwikkeling van mensen, ondernemers en gemeenschappen. Dat betekent dat een project op een gegeven moment geen donaties meer nodig heeft. Mensen zelf, bedrijven of een overheid zorgen voor structurele financiering.

    2. Doelstelling
    De opdracht van het bestuur van de Stichting voor de expert, is als volgt:
    ‘Ontwikkel een aanpak voor de zusters in India die aansluit bij de huidige inzichten, aanpakken en noden van het versterken van gemeenschappen, families en kinderen in India. Maak gebruik van de nieuwste inzichten om onderwijs, gezondheidszorg en hygiëne te verbeteren. Deze aanpak moet leiden tot een nieuwe manier van de besteding van het gedoneerde geld. Het moet leiden tot een breder draagvlak en een effectievere fondsenwerving in Nederland en in India, alsmede samenwerking met bedrijven, overheden en NGOs.’

    3. Werkwijze
    Naar India:
    
Gedurende twee weken reisden drie zusters, een bestuurslid en de expert door Centraal India. Projecten van de zusters zijn bezocht in dorpen, scholen, klinieken en boerderijen. Er zijn projecten onderzocht, doelgroepen geanalyseerd, nieuwe ideeën en aanpakken ontwikkeld, en workshops gegeven aan de zusters om hen ‘in het proces te krijgen’.
    Er is een aanpak ontwikkeld die past bij een kloosterorde, die gebruik maakt van de kracht van de kloosterorde, maar die ook ‘rationaliteit’ en ‘innovatie’ toevoegt aan (het werk) van de zusters in India. Focus is gericht op meetbaarheid, effectiviteit en repliceerbaarheid van projectaanpak.

    Voorbeelden:

    – Veel kinderen hebben regelmatig diarree, hebben maagklachten of een infectieziekte zoals griep. Dit moet anders. Hierdoor kunnen ze niet naar school, leren minder, en hebben daardoor later een minder goede baan. Dit gaan we verbeteren aan de hand van de volgende vraag: ‘Hoeveel kunnen we het verzuim van lessen door de kinderen als gevolg van ziekte laten dalen, als een dorp latrines/toiletten bouwt, zeep heeft en hand washing campaigns houdt; dus een betere hygiëne heeft?’ Afgelopen maanden zijn enkele jongeren in het dorp Kusumdi (Oost-India) getraind om toiletten en latrines te bouwen.

    – Als iemand uit de familie ziek wordt, betekent dat veel voor de financiële situatie. Er komen (vaak hoge) medische kosten omdat het gezin niet verzekerd is. Om die reden gaan ze vaak te laat naar de dokter; dat kost immers geld. Andere kinderen uit het gezin moeten werken, om de doktersrekeningen te kunnen betalen. Soms kunnen ze daardoor niet naar school. Dus wat we gaan onderzoeken is: ‘Wat is het lange termijn effect op het netto inkomen van de familie en op het aantal jaren school van de kinderen, als iedereen in een dorp een ziektekostenverzekering heeft’.

    – In Beldihi (Oost-India) hebben de zusters een (pre)nursery school opgezet. Kinderen van 1 tot 4 jaar gaan hier naartoe. In spelvorm leren ze o.a. structuur, samen spelen, discipline, tellen, ordenen, plaatjes herkennen, eenvoudige woorden, en luisteren. Toen we de zusters interviewden, vertelden ze dat deze kinderen een voorsprong hebben op kinderen die niet naar een dergelijke (pre)nursery school gaan. De onderzoeksvraag en opstap naar een uitbreiding van de (pre)nursery school is dus: ‘Wat is het verschil in score op de entree toets voor primary education (lagere school) tussen een kind dat (pre-)nursery school volgt en een kind dat dat niet doet?’. Met deze resultaten kunnen de zusters samenwerken met de overheid, en ouders overtuigen van het nut van de (pre)nursery school. Met deze MEETBARE resultaten kunnen de zusters fondsen werven bij donateurs, overheid en bedrijven.

    Binnen één generatie

    De zusters weten de kinderen van kansloze gezinnen met onderwijs en gezondheidszorg ‘self-supporting’ te maken. Sommige van deze gezinnen weten zich zo op te werken vanuit de ‘poverty trap (armoedeval)’ naar ‘better off positie ’, en zelfs naar de middenklasse; binnen één generatie. De ouders waren/zijn leprozen en hun kinderen hebben inmiddels een studie afgerond en een baan, een een eigen huis of kamer om te wonen.

    En er zijn nog zoveel arme gezinnen..

    De projecten die opgepakt gaan worden, kennen steeds de combinatie van OBSERVEREN – METEN – ANALYSEREN – INTERVENTIE ONTWIKKELEN – SAMENWERKING OPZETTEN – INTERVENTIE TESTEN – INTERVENTIE VERBETEREN – FONDSEN WERVEN – OPSCHALEN

    Bewezen aanpak

    Er wordt gebruik gemaakt van bewezen aanpakken, namelijk van C.K. Prahalad (Business cases at the Base of the Pyramid) en van de recente Nobelprijswinnaars voor Economie Banerjee en Duflo (‘Poor Economics’). Hun aanpak gebruikt de expert al jaren in DSM’s nutrition projecten, Sanitatie & Hygiëne programma’s in Vietnam, en onderwijsprojecten in Bangladesh.

    4. Website

    Verslaglegging van de ontwikkeling binnen de projecten volgt via de website:
    www.ssckerkpad.nl

    5. Afronding

    Tot zover de informatie betreffende dit allernieuwste project. Bent U geïnteresseerd naar de ontwikkeling ervan dan kunt u deze volgen via de informatie die op de website geplaatst wordt.

    Met vriendelijke groeten,
    Het bestuur van de Stichting Sociaal Centrum Kerkpad.

    Doelgroep: Analfabeten | Dak- en thuislozen | Gemeenschappen | Mensen met een beperking | Minderheden | Ouderen

    SDG: SDG01 - Einde aan armoede | SDG03 - Gezondheid en welzijn