Het leek misschien, maar particuliere ontwikkelingsinitiatieven zitten nog steeds niet stil. We blijven nieuwsbrieven en mails ontvangen over de gevolgen van de coronamaatregelen in de verschillende projectlanden. En de vele acties die daarop gestart zijn. Daarom geven we graag het woord aan onze leden. 

In dit blog bijdrages van VIVOS Diemen (Nicaragua), ML foundation Gambia (Gambia), Bokemei (Ghana) en Amigos de Potosí (Bolivia). Dank.

VIVOS Diemen (4 juni): Diemen helpt Nandaime
In Latijns-Amerika zijn al 30.000 doden gevallen als gevolg van het COVID-19 virus. In Nicaragua is de situatie onduidelijk, net als in Nandaime, waarmee VIVOS Diemen sinds 1986 een vriendschapsband onderhoudt. De regering publiceert geen cijfers, maar in ziekenhuizen gaan mensen dood aan het virus, en wordt als oorzaak longontsteking vermeld.

De economie is verlamd: bedrijven liggen stil, toeristen zijn weg en seizoenarbeiders zijn teruggekeerd uit Costa Rica. De prijzen zijn flink gestegen. Arme gezinnen kunnen zich niet beschermen tegen het virus: ze beschikken vaak niet over zeep, schoon drinkwater en mondkapjes.

VIVOS wil in Nandaime – op voorstel van onze vertegenwoordigster Cecilia Gonzalez – een project starten om zelf mondkapjes te gaan produceren. In de maand juni willen we er 5000 laten maken door lokale naaisters. De mondkapjes worden verkocht tegen kostprijs. Mensen met werk en inkomen betalen wat meer dan mensen zonder inkomen, zoals jongeren, kinderen en arme gezinnen. Met de opbrengst kan een nieuw serie mondkapjes worden gemaakt.

ML foundation Gambia (8 juni): Covid-19 en hoe nu verder
Vanwege de Covid-19 uitbraak worden we nog meer met onze neus op de feiten gedrukt:

1. De school is gesloten en de kinderen zitten thuis; ze missen de school ontzettend!

2. Gezien de hygiënenorm en de ruimte die kinderen nodig hebben is ons noodgebouwtje onwerkbaar voor het nieuwe seizoen. 105 kinderen hebben ruime en schone klaslokalen nodig.

3. In deze tijd zijn er veel hulpbehoevende gezinnen in de buurt waar we werkzaam zijn. Voor die gezinnen hebben we een rijstactie opgezet. Alle hulpacties van de stichting zijn hieronder terug te vinden en op onze website kunt u deze acties continu volgen.

4. Als stichting werken we veel met evenementen, omdat we graag ook iets willen bieden in plaats van alleen te ontvangen. Helaas kunnen we deze manier van werken nu niet inzetten. We proberen echter deze coronaperiode zo creatief mogelijk door te komen met onze ML-activiteiten. We stellen het dan ook erg op prijs als u met ons mee wilt denken. We staan open voor goede ideeën!

5. Een voorbeeld van onze creativiteit is onze moestuin, die we hebben aangelegd op het schoolterrein. De school is nu gesloten, maar een groep moeders verzorgt deze tuin dagelijks. Dit is naast wat extra inkomsten voor de lokale gemeenschap ook een sociale aangelegenheid. Dit soort initiatieven zijn een stimulans voor de buurt en ze geloven in de toekomst van de school; het geeft hen kracht en verantwoordelijkheid!

Bokemei (9 juni): Wat betekent de coronacrisis in Ghana?
In heel Afrika, behalve Zuid Afrika, is het aantal Corona besmettingen en doden beduidend minder dan in de rest van de wereld, zie het overzicht verderop. Ghana hanteerde aanvankelijk een strikte lockdown tussen de verschillende wijken en de centrale stad, waar het merendeel van de besmettingen was. Maar ook tussen stad en platteland. Mensen die zich op straat waagden riskeerden een flink pak slaag wanneer geen noodzakelijke reden kon worden aangetoond. Na 3 weken werden de mensen opstandig. Voor vele kleine handelaars en boeren stond het water aan de lippen. Geen inkomsten betekent geen eten. De regering zag zich gedwongen de maatregelen op straat iets te versoepelen, een mondkapje werd verplicht.

Wat betekent de coronacrisis voor onze school?
Na sluiting van de Bokemei school in maart waren de leerkrachten door de strenge maatregelen aan handen en voeten gebonden. Pas nu er meer bewegingsvrijheid is en examenkandidaten binnenkort weer naar school mogen, komt er schot in. Hiervoor werden examenopgaven aan de leerlingen uitgedeeld en nagekeken. Online lessen was geen optie, geen enkele leerling bezit een computer of laptop. Het team vergaderde regelmatig om de onderwijsaanpak voor nu en straks te bespreken. Vragen als hoe het met de schoolbussen moet die normaal overvol vol zijn, maar die straks veel vaker op en neer moeten rijden en wat komt er verder voor kijken? Ontsmetting van de school, tests voor kinderen en leerkrachten, goede instructies, een nieuwe indeling van klaslokalen, ontsmetting
materialen. Ouders die zich zorgen maken, strenge regels eisen, maar moeilijk uitvoerbaar. Op het schoolterrein zijn nog veel karweitjes te doen, zoals de aanpak van onkruid.

Schoolhoofd Ms. Laryea: “The Covid-19 means a major challenge for all of us. We are very happy that our JHS exam
kandidates are starting on June 29, a first step. With Gods grace we shall overcome.”

Amigos de Potosí (11 juni): De corona-maatregelen in Bolivia: van complete lockdown naar dynamische quarantaine
Het openbare leven is op 12 maart volledig stilgelegd in Bolivia. Men is erg bang voor een grote corona uitbraak vanwege de beperkte ic-capaciteit. In heel Potosí zijn slechts 3 ziekenhuizen met een totaal van 11 ic-bedden, op een stad van ca 180.000 inwoners…

De strenge maatregelen die al sinds maart van kracht zijn:
Personen tussen 18 en 65 jaar mogen één keer per week een halve dag naar buiten om (lopend of fietsend) boodschappen te doen. Overtredingen kunnen leiden tot forse boetes. Men moet gel en maskers gebruiken en de onderkant van schoenen schoonmaken voordat men een winkel of markt betreedt en de temperatuur laten controleren. In het weekend mag niemand zijn huis verlaten. Alle grenzen zijn gesloten, niemand komt binnen, niemand vertrekt. Besmette personen die tóch hun huis verlaten, zullen worden beschuldigd van poging tot moord en worden gevangengezet voor 10 jaar.

Maandrapportage Enrique over de situatie nu:
Waar Bolivia in deze tijd van Covid-19 zwaar onder gebukt gaat, is een totale desinformatie en onenigheid tussen de autoriteiten. De financiële compensatie (bonussen) die door de overheid via de banken wordt verstrekt, heeft er alleen maar voor gezorgd dat mensen elkaar verdringen, dat ze reizen maken van het platteland naar de stad (vaak te voet), kortom: vergroting van het risico.

Voedsel is schaars geworden in het landelijke gebied, met name vlees; ook gas en andere schoonmaak- en persoonlijke hygiëneproducten, zoals zeep en wasmiddelen zijn nauwelijks verkrijgbaar. Het meest verontrustende is dat de middelen van de mensen die van de informele economie leven, zo’n 1,8 miljoen mensen = 15% van de Boliviaanse bevolking, volledig uitgeput raken en dat ze niet onmiddellijk een echte hersteloptie krijgen, zodat ze gedoemd zijn om honger te lijden en hun risico op coronabesmetting verhoogd wordt. De landelijke overheid heeft onder druk van de mijnbouw, industrie een gedeeltelijke opheffing van de quarantaine overwogen voor wat ze noemt de elementaire industrie, zoals de mijnbouw (2e exportproduct na gas) in Oruro en Potosí onder de voorwaarde van maatregelen om verspreiding van het Corona virus te voorkomen.

Een gotspe: mijnwerkers kunnen geen afstand houden en behoren tot de meest kwetsbare arbeiders vanwege hun beroeps(long)ziekten. Een vreselijke situatie waarbij grote druk op hen wordt uitgeoefend om aan het werk te gaan, terwijl ze nóg meer risico lopen dan anders. Maar als ze niet werken hebben ze geen inkomen. Daarnaast is er, ondanks toezeggingen van de regering, nog steeds geen laboratorium in Potosí voor coronatesten en moeten mensen eindeloos wachten op uitslagen. De onrust en ontevredenheid in Potosí nemen toe.

De quarantaine is verlengd tot 15 juni en wordt nu “dynamisch” genoemd: in sommige gebieden met verminderd risico zijn de maatregelen iets versoepeld. Enrique constateert dat vervoer van personen en goederen aan het toenemen is.

Yvonne van Driel maakte samenvattingen van deze vele ergvaringen. Publicaties o.a. op Vice Versa en Kleine Goede Doelen.

Bent u ook een actie gestart en wilt u dat delen? Of wilt u iets kwijt over de gevolgen van de pandemie? Laat het ons dan weten. Mail naar redactie@partin.nl. Wij plaatsen het dan in een volgende blog. Samen doen we meer…

Foto: Stichting Bokemei